Charlotte Stegeman • 3 november 2022
Onlangs vroeg iemand aan mij of het voor mij als vrouw anders is om je te moeten handhaven dan als man in dit werk. Ik vind dat een rare en irrelevante vraag. Ten eerste weet ik het antwoord hier niet op, ik ben immers nooit een man geweest en kan dus het vergelijk niet maken. Ten tweede suggereer je met deze vraag dat er daadwerkelijk een verschil is. Van alles waar ik me in mijn werkbare leven druk heb gemaakt, is dit denk ik wel het allerlaatste. Ik kan me namelijk niet herinneren dat me dat ooit heeft beziggehouden.
In mijn zakelijke contacten, binnen en buiten mijn bedrijf, beoordeel ik de mensen zelf op a. Hun bijdrage en b. Hun mentaliteit. Dat betekent dat ik kijk wat hun kwaliteiten zijn en welk concreet verschil ze maken in een bedrijf. Zijn ze aantoonbaar goed in hun werk, hebben ze potentieel en, minstens zo belangrijk, beschikken ze over een gezonde mentaliteit om het bedrijf verder te brengen en zijn ze betrouwbaar.
In mijn ogen hebben al deze zaken volstrekt niets te maken met sexe. Het is aan zowel mannen als vrouwen (of welk alternatief dan ook) om ertoe te doen. Het is in mijn ogen ook hun eigen verantwoordelijk. Echter, wanneer je om uitgesproken sexe redenen kansen worden ontnomen in het bedrijf waar je werkt of partners waarmee je samenwerkt, dan bevind je je in een onprofessionele omgeving en kun je maar beter snel wegwezen. Immers, je kwaliteiten en mentaliteit zullen nooit resulteren in een goede bijdrage, want die kans ga je gewoonweg niet krijgen. Staar je nooit blind op (mantel)pakken en barse stemmen, knik nooit voor dominantie en houd strak vast aan je eigen waarden, net zolang tot je handen blauw zien. En probeer de mensen met macht waarmee je samenwerkt af te pellen; eerst hun harnas (imago), dan hun dominantie (luide aanwezigheid, krachttermen) en tot slot hun manipulatie (trucjes om jou op een dwaalspoor te brengen of onzeker te maken). Dat wat er overblijft is wie zij werkelijk zijn en wat zij bijdragen aan het bedrijf. Ben je onder de indruk of ben je teleurgesteld? En welk gesprek wil je nu met ze voeren? Wil je überhaupt nog een gesprek met ze voeren?
Persoonlijk heb ik wat moeite met geforceerde sexe-gemengde organisaties of management teams. Ik ben van mening dat posities in een bedrijf moeten worden toegekend aan degene die er het beste in is, ongeacht sexe. Natuurlijk, een goede balans is een mooi streven maar zodra het een doel op zich wordt, dan stel je de sexe balans boven de kwaliteiten die mensen op cruciale posities zouden moeten hebben. Want dan werk je voor de buitenwacht, voor je imago, in plaats van voor de doelstelling van je organisatie.
In mijn bedrijf werken aanzienlijk meer vrouwen dan mannen. Om maar een reden: we hebben er bij iedere vacature voor gekozen om de beste kandidaat aan te nemen die bovendien past in de waarden van ons bedrijf. Maar dat had ook precies omgekeerd kunnen zijn. Wat andere mensen daarvan vinden, vinden wij minder belangrijk. Wat wij belangrijk vinden is om een professionele, betrouwbare en kwalitatief hoogstaande dienstverlening te bieden aan onze opdrachtgevers en kandidaten, want dat is ons bestaansrecht. Wij hebben ervoor gekozen om ons zakelijk doel voor ogen te houden.
Charlotte Stegeman